قبح تصریحقبح تصریح به زشتی ذکر صریح بعضی از امور اطلاق می‌شود و از اسباب استعمال کنایه می‌باشد. ۱ - تعبیرات قرآن از جماعبرای پرهیز از ذکر نام بعضی از زشتی‌ها، با کنایه به آن اشاره می‌شود و آن را «قبح تصریح» می‌نامند و از «اسباب کنایه» است؛ همان گونه که قرآن از «جماع» به واژه‌های ذیل تعبیر آورده است: ۱. مباشرت : (فالآن باشروهن) ؛ ۲. لمس : (او لامستم النساء) ؛ ۳. اتیان: (نسآؤکم حرث لکم فاتوا حرثکم انی شئتم) ؛ ۴. وعده سری: (ولکن لا تواعدوهن سرا) ؛ ۵. دخول: (من نسآئکم اللاتی دخلتم بهن) ؛ ۶. رفث : (احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسآئکم). [۷]
معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۳۷.
[۹]
کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۸۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگفته از مقاله«قبح تصریح». |